SEJARAH ASIA TENGGARA..

Bincangkan dasar pengilhakan kuasa-kuasa Barat di India dan di Indocina pada

abad ke-19

A.   PENGENALAN (3 Markah )

1. Perkembangan dalam bidang perdagangan dan perindustrian telah mendorong

kuasa-kuasa Barat berlumba-lumba meluaskan pengaruh mereka di seluruh dunia.

2. Pada abad ke-19 kuasa-kuasa Barat berusaha meluaskan pengaruh politik dan

ekonomi serta membentuk empayar yang luas di Asia kerana kaya dengan bahan

mentah yang diperlukan di kilang-kilang mereka. Negara-negara di Asia juga

menyediakan pasaran yang lebih luas bagi lebihan barangan hasil keluaran kilangkilang

mereka.

3. Negara-negara Barat menggunakan berbagai-bagai cara untuk menguasai negaranegara

Asia seperti peperangan, perjajian, ataupun pengilhakan. Antara negaranegara

Asia yang terlibat dengan perluasan kuasa Barat melalui kaedah

pengilhakan ialah India oleh British dan Indocina oleh Perancis.

4. Di India dan Indocina walaupun cara campur tangannya adalah sama iaitu dengan

kaedah pengilhakan, namun proses perlaksanaannya adalah berbeza. Perluasan

kuasa melalui kaedah pengilhakan melibatkan cara kekerasan seperti peperangan,

ugutan, perjanjian, dan sebagainya.

B.   ISI-ISI ( 20 Markah )

Proses pengilhakan kuasa-kuasa Barat di India dan Indocina pada abad ke-19

1.     Pengilhakan British di India ( 10 markah )

a. Dasar pengilhakan Lord William Bentick ( 1824-1835 )

i. Semasa menjadi Gabenor Jeneral di India beliau telah mengilhakan beberapa

kawasan. Beliau menggunakan alasan penyalahtadbiran untuk mengilhakan

Cachar, Coorg, dan Mysore.

ii. Raja Cachar telah mangkat tanpa meninggalkan waris. Bentick telah

mengilhakan kawasan tersebut atas permintaan penduduk tempatan.

iii. Di wilayah Coorg dan Mysore, Bentick mengilhakan kawasan ini atas alasan

pemimpin tempatan telah menyalahgunakan kuasa mereka dalam pentadbiran.

Penduduk tempatan menyokong tindakan Bentick kerana mereka mahukan

pentadbiaran yang adil dan saksama.

b. Dasar pengilhakan Lord Ellenborough ( 1836-1846 )

i. Lord Ellenborough telah mengilhakan Sind dan Gwalior.

ii. British telah menjalinkan hubungan dengan Sind sejak tahun 1809. Pada tahun

1823 British telah menandatangani perjanjian dengan Sind dan Gwalior untuk

menyekat kemaraan kuasa Perancis di kedua-dua kawasan tersebut. Melalui

perjanjian ini pedagang-pedagang British dibenar menggunakan sungai dan

jalan-jalan raya yang ada.

iii. Perjanjian ini telah dicabuli oleh Lord Auckland yang telah mengarahkan

tenteranya berbaris melalui Sind.

iv. Lord Ellanborough ingin merampas Sind dengan membuat beberapa tuduhan.

Charles Napier telah dihantar untuk menyiasat. Beliau mengadakan perjanjian

baru dengan Amir Sind. Amir-amir dipaksa menyerahkan bahagian yang lebih

http://smkpbu.blogspot.com

besar di wilayah mereka serta melepaskan hak mereka untuk membuat wang

mereka sendiri. Hanya mata wang British yang diakui sebagai mata wang

yang sah.

v. Tindakan itu menyebabkan Amir marah dan bertindak menyerang residensi

British. Amir telah ditewaskan dalam peperangan di Miani dan Dabo. Sind

telah dirampas dan diletakkan dalam empayar British di India.

vi. Ellanborough juga telah mengilhakan wilayah Gwalior dan Paniar setelah

kematian Daulat Rao Sindhia, ketua puak Maratha yang digeruni.

c. Dasar pengilhakan Lord Dalhousie ( 1846-1856 )

i. Lord Dalhousie melaksanakan dasar pengilhakan melalui tiga kaedah iaitu hak

menakluki kuasa agung oleh Syarikat Hindia Timur British ( SHTI ), “

Doctrin of Lapse ” ( Undang-Undang Lesap Waris ), dan keinginan untuk

melanjutkan kebaikan-kebaikan tanpa faedah yang dibawa oleh pemerintah

British ke atas wilayah-wilayah yang dibelenggu masalah penyelewengan atau

penyelewengan pemerintah tempatan.

ii. Melalui kaedah hak menakluki kuasa agung, beliau telah menakluk Punjab

dengan mengisytiharkan perang ke atas kaum Sikh dan mengalahkan mereka

di Gujerat. Punjab berjaya diilhakan.

iii. Kaedah Doctrin of Lap paling kerap digunakan oleh Lord Dalhousie. Menurut

doktrin ini mana-mana pemerintah yang tidak meninggalkan waris untuk

meneruskan pemerintahan selepas mereka mangkat, maka negeri atau

wilayah itu akan jatuh ke bawah kuasa agung dengan sendirinya. Beliau tidak

mengiktiraf hak seseorang pemerintah untuk melantik seorang waris yang

bukan daripada keturunannya. Contohnya di Jhansi, perlantikan anak angkat

sebagai pewaris dianggap tidak sah oleh British. Wilayah-wilayah lain yang

diilhakan cara ini ialah Satara, Jaitpur, Baghat, dan Samalpur.

iv. Kaedah kebaikan untuk diperintah berlaku atas alasan penganiayaan,

kezaliman, dan ketidakadilan politik dalam sesebuah negeri. Misalnya Qudh

telah diletakkan di bawah naungan SHTI. Pentadbiran Qudh dikuasai oleh

Nawab Khan dalam keadaan huru-hara dan amalan rasuah berleluasa.

Dalhousie mengadakan perjanjian dengan Qudh. Dalam perjanjian itu, SHTI

akan mengambil alih Qudh, manakala Nawab akan dibenarkan mengekalkan

gelaran dan dibayar 15 juta rupee. Apabila Nawab enggan menandatangani

perjanjian tersebut Dalhousie telah mengambil keputusan menjalankan dasar

pengilhakan atas alasan penyelewengan pemerintah tempatan.

C.   KESIMPULAN( 2 Markah )

1. Perancis dan British telah berjaya menggunakan kaedah pengilhakan untuk

meluaskan kuasa di Vietnam dan India.

2. Campur tangan Perancis dan British telah menyebabkan perubahan-perubahan

berlaku dalam aspek politik, ekonomi, dan sosial di Vietnam dan India.

3. Perluasan kuasa melalui kaedah pengilhakan telah menyebabkan perasaan tidak

puas hati di kalangan rakyat tempatan yang membawa kepada berlakunya

penentangan seperti peristiwa Dahagi India 1857.

Yang ikhlas berkongsi maklumat,

~ctalia~

pengajian am paper 1

DASAR DALAM NEGARA

DASAR PEMBANGUNAN EKONOMI NEGARA...

Pradasar ekonomi.

Ø  Sebelum kedatangan penjajah,penduduk tempatan tertumpu kpd pertanian tradisional.

Ø  Penjajah menggunakan dasar pecah & perintah,  m’yebabkn jurang perbezaan antara kaum & kawasan Bandar dgn kaw. luar Bandar sgt ketara.

Factor penggubalan dasar ekonomi.

Ø  Membangunkan ekonomi bumiputera yang mengamalkan pertanian tradisional (sara diri).

Ø  Rancangan Malaysia pertama dirancang utk menitikberatkan pertumbuhan  &  pembaharuan ekonomi.

Rancangan Malaya pertama ( 1956-1960 )

Ø  Digubal pd era kepimpinan  Tunku Abdul Rahman Al –Haj ( PM 1)

Ø  Merancang prosedur pembangunan ekonomi bg memajukan Negara sebelum kemerdekaan dan pascamerdeka.

Objektif.

Ø  Untuk membangunkan sector ekonomi luar Bandar.

Ø  Membina lebih banyak kemudahan asas di desa.

Ø  Mempelbagaikan ekonomi dan dwiekonomi iaitu sector pertanian & perindustrian.

Ø  Untuk meningkatkan peluang pekerjaan.

Strategi

Ø  Menubuhkan  Lembaga Kemajuan Tanah Persekutuan & Rural Industrial Devevelopment Authority.

Ø  Membangunkan tanah terbiar  &  penguruskan pembukaan tanah baharu.

Ø  Menempatan semula penduduk di tanah baharu.

Ø  Meningkatkan amalan pertanian moden  ( penubuhan kementerian  pembangunan Negara dan  luar Bandar )

Ø  Menubuhkan jawatan kuasa luar Bandar peringkat negeri,daerah & kampong utk menyelaraskan projek luar Bandar

Ø  Membantu petani melalui buku merah yg mengandungi cara pelaksanaan projek pembangunan luar Bandar.

Rancangan Malaya kedua  ( 1961 – 1965 )

Ø  Utk memulihkan sector ekonomi yg masih  lemah dan memerlukan perunbahan.

Ø  Mendapat galakan & nasihat drpd kerajaan british  utk memajukan sector tempatan

Objektif

Ø  Membangunkan sector ekonomi

Ø  Meningkatkan kemudahan awam

Ø  Meningkatkan pendapatan petani di luar Bandar

Ø  Meningkatkan taraf hidup penduduk desa

Ø  Mengurangkan pengantungan kpd makanan import

Strategi

Ø  Membuka lebih banyak tanah utk pertanian & petempatan semula

Ø  Menggiatkan pamasaran bg hasil pertanian  &  nelayan

Ø  Meningkatkan taraf hidup penduduk luar Bandar & menyediakan peluang pekerjaan.

Ø  Menambah kemampuan merancangan oleh  FELDA  cth projek johor tenggara

Ø  Menubuhkan jawatan pembangunan kampong

Ø  Penubuhan Federal Agricultural Marketing Authority (FAMA )

Rancangan Malaysia pertama  (1966 – 1970 )

Ø  Memajukan ekonomi Negara

Ø  Lanjutan rancangan Malaya kedua bertujuan membaik pulih kelemahan terdpt dlm rancngan Malaya kedua

Objektif

Ø  Membangunkan ekonomi penduduk luar Bandar

Ø  Memajukan tanah terbiar

Ø  Meningkatkan taraf hidup penduduk

Ø  Merangka langkah utk meningkatkan hasil pertanian

Ø  Mengurangkan pengangguran

Ø  Mewujudkan perpaduan

Strategi

Ø  Menyediakan kemudahan utk mengurang jurang perbezaan antara penduduk luar Bandar dan Bandar.

Ø  Menubuhkan penyatuan & pemulihan tanah persekutuan ( FELCRA ) utk memulih dan memajukan tanah

Ø  Menubuhkan Majlis Amanah Rakyat (MARA) utk membantu pengusaha melayu menjalankan & menguruskan perniagaan

Ø  Memberikan tunjuk ajar & bantuan teknikal perniagaan

Huraikan peranan raja sebelum campurtangan kuasa barat.

               Sebelum  campur  tangan british  di  perak  pada tahun  1874. Negeri –negeri melayu diperintah oleh  raja-raja melayu. Sultan atau raja menduduki  heirarki  tertinggi dalam system perintahan  dan  pentadbiran negeri masing-masing. Selepas orang islam bertapak  gelaran raja telah bertukar menjadi sultan dan menganggap sebagai ‘Amirul Mukminin’ atau pemimpin kepada orang mukmin. Kerajaan-kerajaan yang menerima warisan kesultanan melayu Melaka seperti Pahang,johor ,perak dan kedah mengekalkan gelaran sultan sehingga abad ke 19.  Begitu juga negeri Kelantan dan Terengganu . Negeri Sembilan menggunakan gelaran yamtuan besar manakala perlis yang mengekalkan gelaran raja. Namun demikian ,semua raja-raja melayu ini mempunyai peranan luas dalam politik ,ekonomi, dan social sehingga campur tangan inggeris pada tahun 1874.

         Sultan berada pada kedudukan yang tertinggi dalam struktur pemerintahan dan pentadbiran negeri. Sultan berperanan sebagai ketua pentadbiran. Sultan mempunyai kuasa mutlak dalam pentadbiran ,rakyat tidak boleh membantah apa sahaja keputusan yang dibuat oleh sultan kerana dianggap melanggar perintah tuhan. Perintah sultan juga menjadi undang-undang dalam pentadbiran. Oleh itu, perintah raja wajib dipatuhi walaupun bertentangan dengan hukum agama dan hukum manusia. Sultan berkuasa menggubal undang – undang ,menjatuhkan hukuman termasuk hukuman bunuh termasuk serta berhak mengampunkan  pesalah.

        Sultan mempunyai konsep daulat. Daulat berasal daripada perkataan arab yang bermaksud negeri atau kerajaan. Sultan yang berdaulat dianggap mempunyai kebolehan yang istimewa ,adil, berkuasa, dan berkewibawaan untuk memerintah dengan berkesan. Konsep daulat adalah batas pemisah antara sultan dan rakyat. Rakyat yang enggan mengakui kedaulatan sultan dianggap derhaka. Antara kesalahan yang dianggap menderhaka ialah menipu sultan,engkar perintah sultan,membunuh orang yang membawa titah sultan dan menentang raja. Orang yang menderhaka akan di hukum bunuh dan merana sepanjang hayat. Tulah bermaksud kemalangan fizikal ,rohaniah atau mental yang diterima seseorang akibat kesalahannya kepada sultan. Konsep daulat diperkukuhkan lagi dengan beberapa keistimewaan seperti penggunaan bahasa dalaman oleh sultan dan kerabatnya. Penggunaan warna kuning dan putih khas untuk keluarga diraja sahaja. Selain itu, alat-alat kebesaran seperti cop mohor,keris kerajaan, dan sebagainya.

          Sultan juga sebagai ketua agama islam dan adat istiadat melayu. Sultan dianggap sebagai khalifah di muka bumi dan menjadi penaung kepada masyarakat melayu. Sultan memainkan peranan penting dalam menyebarkan  agama islam  di dalam negeri dan seluruh tanah jajahan nya. Lantaran itu istana memainkan peranan penting sebagai tempat penyebaran agama islam di tanah melayu. Hanya sedikit sahaja istiadat yang dihadari oleh sultan sebagai pemimpin rakyat. Peranannya tidak begitu aktif . Upacara-upacara besar semasa pemerintahan baginda ialah hari pertabalan dan pemakanan. Pada masa ini pembesar dan rakyat jelata akan berhimpun bersama. Pada masa perayaan besar  tahun islam seperti hari raya puasa ,sultan akan mengadakan majlis jamuan .

         Peranan raja atau sultan kedua ialah melantik pembesar. Sultan berkuasa melantik sesiapa sahaja untuk memegang jawatan pembesar diperintah negeri. Baginda berhak melantik sesiapa sahaja untuk memegang jawatan bendahara, dan pembesar yang lain. Baginda jaga berhak mencari penggantinya sendiri apabila beliau mangkat ,iaitu dalam kalangan putera baginda sendiri. Pembesar adalah golongan yang akan membantu sultan atau raja dalam melincinkan pentadbiran negeri. Sehingga tahun 1874 di perak ,jawatan bendara terdiri dari golongan kerabat diraja. Sultan melantik pembesar daerah melalui sepucuk surat dan hadiah sebilah pedang sebagai lambang jawatannya. Di dalam surat tauliah itu dinyatakan nama daerah yang dikurniakan tetapi tidak ditentukan butir-butir sempadannya. Biasanya pembesar dipilih secara turun-temurun dalam kalangan keluarga pembesar berkenaan . sultan hanya akan campur tangan memilih pembesar yang baru dari keturunan lain sekiranya pembesar tadi tiada waris untuk dijadikan sebagai pembesar .

        Sultan menentukan hubungan diplomatic. Sultan lebih aktif dalam menjalinkan hubungan hal ehwal luar berbanding bertindak sebagai ketua perang. Perjanjian dengan kuasa-kuasa asing tidak sah jika tidak ditandangani oleh sultan. Selain itu,perjanjian tersebut juga memerlukan tandatangan daripada 12 orang pembesar. Kebimbingan akibat campur tangan british menyebabkan hubungan sultan dengan pembesar kian rapat. Hal ini dapat dibuktikan apabila kehadiran british di perak pada tahun 1875 membawa kepada perjumpaan antara sultan dan pembesar.

        Sultan menjadi ketua tentera bagi negeri masing-masing.Sekiranya berlakunya peperangan ,sultan akan mengetuai angkatan tentera peperangan tersebut bagi mempertahankan Negara daripada ancaman daripada ancaman musuh atau penakluk Negara lain. Baginda juga bertanggungjawab dalam menjaga keamanan Negara dari ancaman luar. Pada tahun 1830-1870 di negeri melayu tidak terdapat peperangan luar  yang serius atau ancaman perang . kedatangan british tidak menggunakan tentera yang besar,hanya menggunakan tentera di negeri selat sahaja. Peranan raja pada masa kini tidak begitu meninjol pada masa kini. Malah telah menyebabkan perang saudara antara pembesar-pembesar. Hanya berlaku di Pahang pemberontakan pembesar tetapi sultan telah mengarahkan pembesar lain untuk menamatkan peberontakkan tersebut.

        Sultan berkuasa ke atas  sumber ekonomi. Sultan mengambil bahagian dalam perniagaan dan mendapat keuntugan yang lumayan. Baginda berkuasa dalam soal perburuan ,hasil pertanian ,perdagangan dan pungutan cukai. Sultan berperanan menyelaras system cukai dalam kawasan jajahannya serta mendapat hasil pungatan cukai di kawasan negerinya.

        Sultan juga berkuasa melaksanakan system kerah. Melalui system ini rakyat di kerah melaksanakan sesuatu pekerjaan tanpa mendapat sebarang bayaran upah dalam tempoh masa tertentu. Antara pekerjaannya ialah membina istana,menjadi tentera , membina jalan dan sebagainya. Golongan bangsawan dan orang biasa yang berstatus tinggi dikecualikan daripada system ini. Contohnya golongan syed,golongan baik-baik ,penghulu dan sebagainya. System ini dapat menunjukkan perbezaan status social dalam kalangan rakyat.

        Sultan menjadi symbol perpaduan masyarakat melayu. Sultan atau raja memerlukan sokongan dan kesetiaan daripada rakyat untuk baginda terus memerintah dengan berkesan. Sultan mendapat taat setia yang tidak berbelah bahagi daripada pengikutnya. Nilai ini akan mengukuhkan lagi kedudukan sultan untuk mentadbir .kemakmuran masyarakat melayu ini dapat dilihat melalui kesanggupan rakyat untuk menurut perintah sultan. Contohnya dalam melaksanakan system kerah rakyat tidak diberi upah sebagai ganjaran mereka melaksanakan sesuatu pekerjaan. Hal ini menunjukkan bahawa keharmonian dan keamanan masyarakat melayu dengan jelas akan ketinggian daulat seseorang sultan.

        Kesimpulannya,sultan memainkan peranan yang cukup besar sama ada dalam politik,ekonomi dan social. Pengenalan system residen di perak,Selangor, negeri Sembilan dan Pahang telah menjejaskan kedudukan kuasa sultan. Sultan hanya berkuasa dalam aspek agama islam dan adat istiadat melayu.

Bincangkan sistem politik masyarakat melayu sebelum kedatangan kuasa barat.

Pendahululuan

            Kesemua  negeri-negeri  melayu  kecuali  negeri Sembilan  mempunyai  sistem politik  yang sama. Sistem politik di negeri-negeri melayu  adalah  berasaskan  kepada  system politi zaman kesultanan  melayu Melaka. Masyarakat  Melayu  tradisional  sebelum  campur tangan boleh  dibahagikan kepada  3 unit politik  yang utama. Unit politik yang paling besar ialah negeri yang diketuai oleh  seorang raja, sultan ataupun Yang Dipertuan Besar.  Ini diikuti  oleh unit politik  seterusnya, iaitu daerah yang diketuai oleh seorang pembesar daerah.  Unit  politik  yang  paling  kecil  ialah  kampung yang  diketuai  oleh  seorang  penghulu .

Isi

            Dalam  system  politik  masyarakat  Melayu  tradisional, unit politik yang paling besar ialah negeri.  Pada abad ke-19, negeri  merujuk kepada satu  kawasan yang merdeka di bawah pemerintahnya sendiri.  Secara umumnya, sesebuah  negeri  tertaluk di kawasan muara sungai besar.  Kedudukan yang strategik ini sangat berguna untuk membolehkan seseorang pemerintah mengawal setiap pergerakan keluar masuk penduduk ataupun pedagang luar.Negeri dikawal oleh  seseorang  pemerintah yang biasanya digelar Raja, Sultan ataupun Yang Dipertuan Besar  mengikut  negeri masing-masing.  Contohnya, gelaran Raja digunakan untuk negeri Perlis dan gelaran Yang  Dipertuan  Besar  untuk Negeri Sembilan.  Negeri-negeri Melayu yang lain menggunakan  gelaran sultan.  Mereka merupakan  pemimpin negeri yang paling penting.  Mereka berfungsi sebagai lambang  perpadauan rakyat serta kebajikan negeri.  Mereka selalunya dibantu oleh kerabat diraja ataupun sekumpulan  pembesar.

            Mereka mempunyai  keistimewaan tertentu untuk bezakan daripada rakyat biasa.  Misalnya, warna  kuning, cop mohor, permainan nobat, penggunaan  bahasa  istana, serta alat kebesaran  yang  hanya  dikhaskan untuk mereka.  Rakyat biasa tidak dibenarkan sama sekali menggunakannya.  Kesemua   benda  ini adalah untuk mengukuhkan kedaulatan mereka sebagai ketua unit politik negeri.  Mereka  adalah  lambing  perpaduan  rakyat.  Oleh sebab konsep daulat dan derkaha, rakyat sentiasa menjalankan perintah mereka tanpa sebarang persoalan.  Rakyat  tidak  berani menderhaka  kerana takut akan terkena tulah.  Rakyat sangat  taat  kepada  mereka.

            Unit politik  yang kedua ialah daerah.  Daerah merupakan kawasan yang dihadkan oleh penggunaan  sungai sebagai alat perhubungan.  Sesebuah daerah mungkin meliputi sebelah atau kedua-dua belah tebing sungai negeri itu.  Unit politik daerah selalunya diletakkan dibawah  kawalan  seorang  pemerintah yang bergelar pembesar daerah.  Pembesar  daerah  ini  akan  membentuk satu kumpulan pemerintah yang bersatu bagi seluruh negeri. 

            Pembesar  daerah  ini  diberikan  kuasa  mentadbir oleh Sultan yang memerintah negeri  tersebut  melalui  surat  tauliah.  Penganugerahan  kawasan pentadbiran ini merupakan ini merupakan satu cara Sultan mengukuhkan sokongan pembesar daerah terhadap baginda.  Selain mentadbir, pembesar daerah mejalankan tugas menjaga keamanan dan keselamatan daerah, mengutip cukai, menjalankan perdagangan, dan merupakan penghubung  antara rakyat biasa dengan Sultan.

            Terdapat  juga  pembesar  daerah  yang mempunyai kuasa politik yang jauh lebih besar daripada  Sultan sendiri.  Sebagai contoh, pembesar di Negeri Perak yang terlalu berkuasa disebabkan  kekayaan  ekonomi mereka.  Majlis Pembesar Negeri Perak terlalu berpengaruh sehingga pembesar daerah boleh  campur tangan  dalam system  pewarisan  takhta  negeri Perak.  Mereka boleh meletakkan calon sendiri ataupun mengenepikan seseorang calon.  Walau bagaimanapun, pembesar daerah yang dilantik oleh Sultan tetap memerlukan institusi kesultanan   kerana  mereka  memerlukan  sokongan  Sultan untuk  penganugerahan  lencana dan gelaran. Tanggungjawab  pembesar  daerah  ialah  memungut  cukai  dalam jajahan atau  daerah  masing-masing ,menyediakan tentera  sekiranya berlakunya   peperangan,menjaga keamanan dan keharmonian kawasannya,mengadili dan menjatuhkan  hukuman  kepada  pesalah  dalam daerah kecuali hukuman bunuh,menyerahkan  tenaga buruh untuk memenuhi kehendak ‘kerah’ bagi tugas awam  seperti  membina  istana , menyerahkan  sebahagian daripada  cukai  kepada pemerintah pusat  /daerah sebagai  lambang  pengakuan taat setia  pembesar kepada  pemerintah  dan mengadap sultan dan melaksanakan  istiadat  menjunjung  duli  pada  Hari  Raya  Puasa. Setiap pembesar mempunyai  pengikut  setia  atau  anak  buah  terdiri daripada anggota masyarakat di daerah tersebut. Kekuasaan  dan   pengaruh  seseorang  pembesar  dinilai mengikut bilangan pengikutnya,apabila mempunyai  pengikut yang ramai,maka kedudukan  ekonominya  teguh  dan pengaruhnya sangat besar.

            Unit  politik   yang  paling  kecil ialah kampong.  Sesebuah kampong boleh merupakan  satu unit penguasaan politik, tempat tinggal biasa, atau sebagai satu unit kerjasama ekonomi dan kekeluargaan.  Ketua kampong ialah  penghulu kecuali di Negeri Sembilan.  Ketua   Kampung  ini  merupakan  orang  yang  penting  kerana  mereka merupakan orang perantaraan antara orang kampong dengan pembesar daerah.  Mereka selalunya  dipilih daripada  golongan rakyat yang mempunyai darjat yang lebih tinggi ,keturunan  orang   yang   baik-baik  dan  berpengaruh. Ketua kampong  dicalonkan  oleh  pembesar  daerah  dan  Sultan  akan  melantik mereka melalui surat tauliah. Penghulu  akan  melaksanakan pentadbiran  di peringkat kampong  dan  bertanggungjawab  kepada pembesar   daerah . penghulu  juga  bertindak sebagai orang perantaraan dan  saluran perhubungan antara penduduk  kampong  dan  daerah.

           Ketua  kampung  menjalankan  tugas   menjaga  keamanan  dan  keselematan kampong, mengadili  kes-kes  seperti pergaduhan,perkahwinan , harta dan penceraian.  Mereka juga akan mengutip cukai dan membekalkan  tenaga kerah  bagi pembesar daerah  atau  Sultan   semasa  peperangan.  Merekalah  yang  mendorong  rakyat  untuk  taat  setia  kepada  pemerintah.  Biasanya, orang kampung lebih rapat dengan ketua kampung berbanding  pembesar  daerah.

Kesimpulan

 

 Sistem politik masyarakat Melayu tradisional sebelum campur tangan British sememangnya  kemas  dan  teratur   dengan  lapisannya   yang  mencerminkan kedudukan dan tanggungjawab pemerintahan sendiri.  Setiap unit politik ini saling melengkapi dan saling bergantung antara satu sama lain dalam menjalankan tugas.  Namun, sistem politik ini melalui banyak perubahan selepas British campur tangan  sultan tidak mempunyai kuasa  dalam pentadbiran negeri ,sementara  peranan  pembesar daerah diambil alih oleh  pengawai daerah  british. Pentadbiran peringkat  mukim  dan  kampong diketuai   oleh  pembesar  melayu  yang  sanggup  berkerjasama  dengan  british.

~lalala~

Bandingkan konsep kejadian dan peranan manusia mengikut pandangan Islam dengan pandangan Barat.

Bandingkan konsep kejadian dan peranan manusia mengikut pandangan Islam dengan pandangan Barat.

Pengenalan


Kejadian manusia menurut Islam bersandarkan keterangan dalam Al-Quran sebagai kitab wahyu Allah diturunkan kepada nabi Muhammad dan isi kandungannya tidak berubah. Kejadian manusia dari sudut pandangan Barat bersandarkan teori Charles Darwin iaitu manusia berasal daripada monyet. Diperkenalkan pada abad ke-4 s.m dan disokong oleh tokoh falsafah seperti Aristotle, Anazimander, dan Empeidocles.


1. Pandangan


Istilah manusia dari sudut Islam /bahasa bermaksud al-Ins, al-Insan, al-nas dan al-Basyar yang merujuk manusia itu diamanahkan Allah sebagai khalifah di muka bumi. -5 elemen kejadian manusia untuk menggerakkan tubuh iaitu jasad, roh, akal, nafsu dan hati.


Manakala pandangan Barat menyebut manusia sebagai homospiens (bahasa Latin) yang bermaksud mamalia peringkat tertinggi.


i. diianggap mamalia peringkat tertinggi
ii. diklasifikasikan sebagai haiwan pwringkat tertinggi.
iii.dipercayai wujud 5oo ribu tahun dahulu
iv. manusia awal dijumpai di Neanderthal, Jerman.


2. Asal-usul kejadian


manusia menurut pandangan Islam- Adam berasal daripada tanah(al-tin,al-turab, al-salsal). Manusia biasa selain hawa dan nabi Isa, dijadikan daripada tujuh peringkat iaitu air mani,segumpal darah, seketul daging, pembentukan tulang, tulang dibalut daging, lembaga yang lengkap, ditiupkan roh.


Pandangan Barat


Teori evolusi yang dibawa oleh Charles Darwin (1802-1889) seorang Atheis(anti tuhan) yang mengatakan kejadian manusai daripada monyet.
mula-mula tinggal di atas pokok
turun tanah berjalan menggunakan kaki dan tangan.
mula berdiri tegak
berjalan menggunakan kedua-dua kaki.


3. Pernan Manusia


Pandangan Islam


i. Matlamat kejadaian manusia- untuk beriman dan bertakwa kepada Allah.
ii. Menjadi khalifah di muka bumi.
iii.Mengabdikan diri kepada Allah.
iv. Menuntut keredhaan Allah sebagai “khaliq” supaya hidup bahagia di dunia dan
akhirat.
v. Mengwujudkan perpaduan antara satu sama lain.


Pandangan Barat


i. Tiada penjelasan atau undang-undang atau peraturan yang jelas.
ii. Berlandaskan akal manusia semata-mata tanpa merujuk kepada hokum yang jelas.
iii.Boleh dipertikaikan khasnya dari sudut unsur roh yang tidak dapat dijawab oleh
masyarakat Barat.


4. Fungsi Manusia


Pandangan Islam :


i. beriman/patuh kepada suruhan tuhan dan meninggalkan larangan.
ii.memakmurkan muka bumi.
iii.mengagihkan kekayaan sama rata.
iv.memelihara bumi daripada kerosakan akibat rakus, tamak.


Pandangan Barat


i.masyarakat Barat mengutamakan unsur materialistik iaitu keuntungan kebendaan semata-mata.


ii.Mengutamakan”survival” sendiri yang mengenepikan aspek moral untuk mencapai kekayaan/kepuasan duniawi.


5. Tujuan Kelahiran Manusia


Pandangan Islam


i. Peranan /tanggungjawab manusia – “amal makruf” dan “nahi mungkar”
ii. Menggunakan akal berlandaskan panduan al-Quran dan mengekang nafsu daripada
kesesatan.
iii.Menjalikan ukhuwah Islamiyyah/ persaudaraan sejagat, konsep persamaan taraf
tanpa mengenal warna kulit atau darjat/ kedudukan seseorang.
iv. Ketinggian darjat seseorang diukur melalui ketakwaan dan keimanan kepada Allah.Berdasarkan surah Adz-Dzaariyat ayat 56 “ Aku tidak ciptakan jin dan manusia melainkan supaya menyembah Aku .


Pandangan Barat


i. Persaingan berlandaskan kekuasaan , penindasan golongan lemah dan bawahan.
ii. undang-undang berlandaskan akal semata-mata.
iii. mengwujudkan konsep ras, perbezaan warna kulit, status quo masyarakat/ dasar
apartheid sehingga mewujudkan pertelingkatan/peperangan dan penjajahan yang
berterusan.
iv.mencipta konsep-konsep kapitalisme, sosialisme untuk mencapai kepuasan masyarakat
Barat.


Kesimpulan


Konsep manusia sebagaimana yang disebut dalam al_Quran sangat berbeza dengan fahaman dan pegangan secular dari Barat. Al-Quran secara jelas menyatakan mengenai fungsi manusai di muka bumi yang akan diadili di alam akhirat. W/bp dalam mengabdikan diri kepada allah, manusia diseur agar seimbang mencapai kehidupan dunia dan akhirat